اثر خروج دام و جنگل نشین از جنگل بر تجدید حیات طبیعی در جنگل عباس آباد استان مازندران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 1- کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران- نوشهر

2 دانشگاه گیلان

3 2- استادیار گروه جنگلداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

4 4- کارشناس ارشد مرکز آموزش منابع طبیعی مهندس ساعی کلارآباد

چکیده

یکی از عوامل اصلی تخریب جنگل‌های شمال که باعث از بین رفتن گونه‌های گیاهی می‌‌شود چرای دام است. از این رو اقدام به ارزیابی طرح ساماندهی خروج دام در سری 2 مکارود از حوزه 36 کاظم رود در استان مازندران گردیده است. در این پ‍ژوهش اقدام به برداشت تراکم زاد‌آوری در دامسراهای تخریب شده و سراهای دامی موجود در سه طبقه ارتفاعی 5/0 متر، 5/0 تا 3/1 متر و بیش از 3/1 متر، به فاصله از مرکز نمونه 10 متر، 20 متر و30 متر در چهار جهت اصلی به منظور مقایسه درونی با یکدیگر گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که هرچه از مرکز نوار به سمت فاصله‌های بیشتر برویم میزان زادآوری افزایش می‌یابد. همچنین میزان این فراوانی در طبقات ارتفاعی بیش از 3/1 متر بیشتر و مقدار آن عموما در جهت غربی از تراکم بالاتری برخوردار است و مقدار این تراکم در جهت جنوبی از همه کمتر می‌شود. مقایسه زادآوری بین دو منطقه در این سه طبقه ارتفاعی مشخص نمود که بین آنها تفاوت معنی‌دار وجود دارد، این بدان معنی است که با انجام طرح خروج دام از جنگل بر تراکم تجدید حیات طبیعی منطقه افزوده شده است. لازم است نهادها و سازمان-ها از طریق قانونی متعهد به انجام وظایف و تعهدات محوله باشند و از طریق ستاد هماهنگ‌کننده‌ای هدایت و کنترل شوند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات