سنجش میزان آلودگی فلز جیوه در بافت عضله ماهی کپور ( Cyprinus carpio) واردک ماهی (Esox lucicus)تالاب انزلی و همبستگی آن با وزن، سن و رژیم غذایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور

2 استاد یار دانشگاه تربیت مدرس دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست

3 مهندس صنایع و کارشناس تحلیل آماری

چکیده

فلزات سنگین و شبه فلزات از جمله عناصر پایدار و مقاوم به تجزیه_ای هستند که در صورت وجود غلظت‌های بالا در بافت آبزیان، سلامت آنها و انسانها را تهدید می‌کنند. این تحقیق با هدف سنجش میزان آلودگی فلز جیوه دربافت خوراکی دو گونه ماهی تالاب انزلی با حد استانداردهای جهانی و همچنین بررسی همبستگی عامل‌های سن، وزن و رژیم غذایی با میزان آلودگی این فلز انجام شده است.
تحقیق حاضر، سال 1396، به منظور سنجش آلودگی فلز جیوه در بافت عضله ماهی‌های کپور و اردک تالاب بین‌المللی انزلی استان گیلان، انجام گرفت. نمونه‌های ماهی از سه بخش شرق، مرکز و غرب تالاب انزلی جمع‌آوری شدند، برای تعیین غلظت جیوه کل از دستگاه آنالیز مدلLECO 254، AMA1 (آنالیز پیشرفته جیوه)، مطابق روش استاندارد سازمان EPA6722D- استفاده شد.
میانگین کل غلظت این فلز در بافت عضله ماهی کپورو اردک به ترتیب 5398/0 و 7662/0 میکروگرم برگرم وزن خشک به دست آمد. در این بررسی همبستگی مثبت خطی معنی‌داری(001/0p<) میان تجمع جیوه با عوامل سن و وزن دو گونه ماهی مورد بررسی مشاهده شد. همچنین تفاوت معنی‌داری میان غلظت جیوه در بافت عضله دو گونه مورد بررسی وجود داشت. به طور کلی میزان جیوه در بافت عضله ماهیان صیاد به طور معناداری نسبت به ماهیان غیر‌صیاد بیشتر بوده. مقایسه بین میزان غلظت جیوه در دو گونه ماهی با حد آستانه‌های2 تعیین شده نشان می‌دهد که این میزان از سطح آستانه FAD(1 میکرو گرم بر گرم) کمتر بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات